قرآن منظوم-سوره القارعۀ
قرآن منظوم-سوره القارعۀ
سرآغاز گفتار نام خداست
که رحمتگر و مهربان خلق راست
همی قارعه چیست ( 1) روز عذاب
که از وحشت افتند در اضطراب ( 2)
چگونه توانی تصور نمود
که سختی آن چون بود در وجود ( 3)
ملخوار مردم در آن روز سخت
پراکنده گردند هر سو ز بخت ( 4)
چو پشم زده ریز گردد جبال
از آن هیبت و اقتدار و جلال ( 5)
در آن روز هر کس به میزان حق
ورا کفه سنگین بود در طبق ( 6)
بهشت است بهر وي آراسته
پس او هست در عیش دلخواسته ( 7)
سبک گشت اعمال هر کس دگر ( 8)
به هاویه افتد به قعر سقر ( 9)
ولی سختی هاویه و آنچه بود
چگونه توانی تصور نمود ( 10 )
بود سوزناك آتشی پُر فروز
که هر چیز از تابش افتد به سوز ( 11)
